Acı Çekmez Ki

Acı Çekmez Ki

Tomurcuk iken nicesini eskitmişse kışların,
Koku derdine düşmeden mora dönüp solmuşsa,
Bir de yakmışsa güneş çöl ortası kurağında,
Üzerine kar yağsa da, gül acı çekmez ki.

Bin defa üflenir bazen ılık nefes aleve.
Cehennem ateşle anılır göreni olmasa da.
Eğer en sıcağında yandıysa közlerin,
Güneşe katılsa bile, kül acı çekmez ki.

Ölümü, gören gözlerle tarif eden duygular
Gelip oturduysa atan bir kalbin üstüne.
Zamanın mayası tutmadıysa unutmadan yana,
Gurbette terk edilse bile, kul acı çekmez ki.